ارزیابی سانحه

ارزیابی: 

فرایند برسی اثرات یک سانحه نیازهایه فوریءابعاد لازم برایه عملیات

                                                                             ارزیابی سانحه

ارزیابی : assessment

-فرایند بررسی اثرات یک سانحه ، نیازهای فوری، ابعاد لازم برای عملیات اضطراری جهت حفظ زندگی بازماندگان و تهیه تسهیلات لازم برای بازتوانی و توسعه است .

-ارزیابی عبارت است از آنچه به وقوع پیوسته و نیازهای جامعه ،ودر عین حال تبیین اهداف و روابط کمک های لازم به آسیب دیدگان نیز می پردازد.

-ارزیابی یک وظیفه دشوار و قاطع مدیریتی است در تصمیم گیری موثر ،برنامه ریزی و کنترل به منظور انجام اقدامات مقابله منسجم بکار گرفته می شود ( استفنسن۱۹۹۴).

-آنچه از تعاریف بر می آید ارزیابی نوعی عملکرد مدیریتی بوده که به کارآمدی برنامه ریزی ، تصمیم سازی و کنترل عملیات و روند اجرای آن یاری داده و در کلیه مراحل قبل ،حین و پس از سانحه در چرخه مدیریت سوانح اعمال می گردد.

-ارزیابی عبارتست از فرایند تبیین :

الف) اثرات یک مخاطره بر اجتماع

ب) نیازها واولویت های وجوه اضطراری و فوری برای نجات و پایداری آسیب دیدگان

ج)منابع در دسترس و

د)احتمالات برای تسهیل وتسریع بازتوانی وتوسعه

به طور کلی ارزیابی سانحه به این موارد می پردازد :

۱- تعیین نیاز ها و اولویت ها برای نجات جان سانحه دیدگان

۲- تعیین منابع موجود و قابل دسترس

۳-فراهم نمودن امکانات به منظور تسهیل توسعه و بهبود بلند مدت

اهداف ارزیابی :

 اهداف ارزیابی در مراحل قبل ،حین و پساز سانحه دنبال می شود.

۱- مرحله هشدار

۲- مرحله اضطراری

۳-مرحله سامان دهی

۴-مرحله باز توانی

اهداف ارزیابی در مرحله هشدار

۱- تعیین جمعیت های آسیب پذیر

۲-فعال نمودن اقدامات درطرح آمادگی برای انجام ارزیابی

اهداف ارزیابی در مرحله اضطراری

۱-تایید شرایط  اضطراری و تخمین بزرگی خسارات

۲-شناخت خصوصیات و کمیت ((افراد در معرض خطر))درسانحه

۳-کمک به تعریف و اولویت بندی عملیات و منابع مورد نیاز برای کاهش خطرات اضطراری

۴- شناسایی ظرفیت میزان مقابله محلی ، از قبیل نهادها ،منابع پزشکی و پشتیبانی

۵- پیش بینی مسائل و مشکلات احتمالی در آینده

۶-کمک به مدیریت و کنترل عملیات مقابله اضطراری

اهداف ارزیابی در مرحله سامان دهی

۱-شناسایی اولویت های مردم آسیب دیده

۲-بررسی خط مشی دولت در ارتباط با کمک های پس از سانحه

۳-تخمین ملزومات پشتیبانی از منابع ملی و بین المللی برای امدادوباز توانی

۴- پایش نتایج و کارآمدی استمرار امدادوعملیات سامان دهی

اهداف ارزیابی در مرحله بازتوانی

۱- تبیین میزان تخریب منابع اقتصادی و تاثیرات آندر روند توسعه

۲-ارزیابی اثرات سانحه در برنامه های جاری توسعه

۳-شناسایی فرصت های نوین توسعه که بواسطه سانحه ایجاد شده اند

جایگاه ارزیابی  سانحه در اقدامات مقابله

مجموعه تمهیدات و اقدامات این بخش پاسخ به حوادث و سوانح و یا اقدامات عملیات امدادونجات است . اقدامات مقابله شامل ۲۴ نوع فعالیت و اقدامات به شرح ذیل است :

۱-تامین وانتشار هشدار

۲- عملیات جستجو

۳- عملیات نجات

۴-انجام کمک های اولیه

۵- مداوا ومراقبت از بیماران و مجروحان وانتقال آنها به مراکز در مانی

۶- برآورد اولیه ( ارزیابی اولیه ) و ارائه گزارش اثرات بروز سوانح

۷-جمع آوری ضایعات ،پاکسازی محیط از انواع آلاینده های محیط زیست ، دفن اجساد قربانیان

۸-تهیه و تامین آب و غذای اضطراری

۹-تامین سرپناه اضطراری

۱۰-بازگشاییو باز سازی جاده ها ،فرودگاه ها ، خطوط راه آهن ،بنادر و دیگر نقاط حساس و مهم

۱۱- تخلیه افراد ، گروه ها،جوامع وحیوانات اهلی در معرض خطر

۱۲-تامین بهداشت فردی و عمومی و اقدامات بهزیستی

۱۳-بازسازی خدمات اساسی از قبیل تاسیسات ،ارتباطات ،آب و برق و....

۱۴-هدایت و هماهنگی اقدامات مقابله

۱۵- انجام کمک های مالی

۱۶-حفظ روحیه عمومی آسیب دیدگان

۱۷-کنترل وتوزیع تدارکات اضطراری

۱۸-همدردی و همسویی با آسیب دیدگان و منسوبین آنها

۱۹-همکاری و هماهنگی با رسانه های گروهی

۲۰-احیاء کشتزار ها و تولیدات کشاورزی و دامی و دیگر وسایل تامین معیشت

۲۱-تمهید مقدمات برای اسکان موقت

۲۲-اقدامات لازم برای جبران و باز سازی دراز مدت

۲۳- تامین امنیت همه جانبه

۲۴-به کار گیری مقررات وضعیت اضطراری

البته همه این مواردی که در اقدامات مقابله بحث شده بستگی به نوع،شدت،مکان وزمان حادثه دارد و ممکن است تمام و یا مواردی از این اقدامات صورت پذیرد.

انواع ارزیابی :

۱-ارزیابی موقعیت (حادثه)

۲-ارزیابی نیاز

۳-ارزیابی عمیق

ارزیابی موقعیت :

ارزیابی موقعیت (حادثه) اشاره به مراحل جمع آوری اطلاعات در همان مقیاس بزرگی و گستره سانحه و دامنه اثرات آن بر هر دوموضوع جمعیت و زیر ساخت های جامعه دارد.این نوع اطلاعات همیشه اولین اطلاعاتی هستند که در دسترس تیم ارزیابی قرار دارند.نواحی هدف این نوع ارزیابی عبارتند از :

-مناطق آسیب دیده

-تعداد افراد آسیب دیده

-میزان مرگ ومیر ونسبت بیماری ها

-انواع صدمات و مرض ها

-ویژگی ها وشرایط افراد آسیب دیده

-وضعیت بهداشت ،آب،تغذیه،سلامتی و فوریت های پزشکی

-سطح خطر یا تهدیدهای ثانویه

-تخریب زیر ساخت ها،منازل مسکونی وساختمانهای دولتی و بازرگانی

-تخریب سیستم های کشاورزی و تامین غذا

-تخریب منابع اقتصادی و ساختار اجتماعی

-آسیب پذیری جمعیت ها متعاقب اثرات بحران در آینده

-سطح پاسخ کشور آسیب دیده و ظرفیت های داخلی برای سازش با آن وضعیت

-سطح پاسخ کشورهای منطقه ای وجوامع بین المللی و سازمان های غیر دولتی ملی و بین المللی

ارزیابی نیاز :

ارزیابی نیازها شناسایی سطح و نوع کمک های مورد نیاز به جمعیت آسیب دیده را هدف گیری می کند ،ارزیابی نیاز های اولیه ،منابع و خدماتی رابرای برآورد فوری به منظور حفظ یانجات جان انسانها و افراد آسیب دیده مشخص می کند.این نوع ارزیابی در در محل وقوع بحران ویا جایی که افراد به آن منتقل شده اند انجام می شود. همچنین ممکن است این ارزیابی نیاز به پایش مستمر و ارزیابی دوباره سانحه گسترده را شناسایی کند.

ارزیابی دقیق:

در ارزیابی عمیق ممکن است به هردو مقوله ارزیابی نیازها و ارزیابی موقعیت اشاره شود .یک ارزیابی دقیق همیشه بعد از سنجش های اولیه شروع می شود و بخش های حیاتی که باید برای کمک های بلند مدت به منظور باز یابی و باز سازی منطقه مورد ملاحظه قرار می گیرد را پوشش می دهد.

این نوع ارزیابی در مرحله بازتوانی انجام شده و اهداف زیر را دنبال می کند:

-میزان تخریب سیستم های آبرسانی

-میزان تخریب شریانهای حیاتی

-ارزیابی موارد ایمنی بیمارستانها ،مدارس و.......

-ارزیابی های بیشتر در خصوص کمکهای امدادی برای گروههای سنی مختلف مثل کودکان ،سالخوردگان و........

-ارزیابی در خصوص بر آورده شدن نیازهای مرحله بازیابی

ارزیابی مرحله باز یابی شامل موارد زیر می باشد:

- ارزیابی تخریب ساختارهای اجتماعی

-ارزیابی تخریب بخش های اقتصادی استراتژیک

-ارزیابی تلفیق نتایج ارزیابی به برنامه های توسعه

-زمین های کشاورزی و خسارت محصولات ،خسارت دام

-تخریب و خسارت سیستم های آبیاری

-جاده ها ،ریلها،تخریب سد و کنترل سیل

-منابع ،سرمایه های فرهنگی ،فرودگاهها ،ارتباطات

-راه آهن ،تامین نیرو ،گاز ،مسکن،مدارس و تسهیلات پزشکی و دارویی

انواع ارزیابی پس از بروز سانحه :

۱- ارزیابی سریع

۲-ارزیابی دقیق

۳-ارزیابی مستمر

ارزیابی سریع:

اطلاعات مربوط به نیاز ها و ظرفیت های مردم آسیب دیده را جمع آوری نموده و مناطق احتمالی مداخله ومنابع مورد نیاز را شناسایی می نماید .مدت این ارزیابی یک هفته یا کمتر بوده و به دنبال آن ارزیابی دقیق انجام می گیرد.

ارزیابی های سریع یا اولیه اهداف زیر را دنبال می کنند:

- شناسایی اثری که سانحه بر اجتماع و زیر بنای آن و توانایی آن اجتماع برای رویارویی اولیه برجای می گذارد

-شناسایی اقشار آسیب پذیر جمعیت که نیاز دارند هدف کمک ها قرار بگیرند

-شناسایی سطح واکنش های کشور آسیب دیده به سانحه و قابلیت های داخلی آن کشور برای رویارویی با موقعیت پیش آمده

-شناسایی سطح واکنش های جوامع بین المللی به حادثه

-شناسایی یازهای کمکی فوری و متد های بالقوه تامین آنها به موثرترین شکل

-ارائه پیشنهادات برای اولویت های عملیات و تخصیص منابع موردنیاز

-مشخص کردن ملاحظات خاص مربوط به پیشرفت موقعیت

-توجه به مناطق جغرافیاییکه نیاز به ارزیابی دقیق دارند

ارزیابی دقیق :

معمولا در حدود یک ماه بطول می انجامد اما با توجه به اندازه منطقه و پیچیدگی آن متفاوت است .به سه علت ارزیابی دقیق صورت می گیرد :

-پس از انجام ارزیابی سریع چنانچه به جزئیات اطلاعات جهت ارائه راهکارها احتیاج باشد

-انجام عملیات در منطقه ای جدیدکه نیاز به ارائه اطلاعات برای تصمیم گیری باشد

-چنانچه شرایط در حال تغییر تدریجی باشد (به عنوان مثال پیشرفت خشکسالی ) و نیاز به اطلاعات بیشتر

ارزیابی مستمر:

هنگامی صورت می پذیرد که ارزیابی دقیق به پایان و نوبت عملیات اجرایی در منطقه رسیده است .ارزیابی مزبور باید روز آمد شده و بطور مستمر با بررسی باز خورد عملیات امداداز جانب کمک گیرندگان تصمیم گیری هادر فعالیت های بلند مدت

اصلاح گردند.

فرایند ارزیابی

فرایند ارزیابی شامل :

۱- شناسایی اطلاعات مورد نیاز و منابع و داده های قابل اعتماد

۲-جمع آوری داده ها

۳-تجزیه وتحلیل و تفسیر داده ها

۴-گزارش دهی نتایج ،پیش بینی ها وجایگزین های مناسب ربای برنامه ریزان و تصمیم گیران

شیوه های جمع آوری داده های ارزیابی:

الف)در مرحله بحران

۱-خود ارزیابی اتوماتیک وارزیابی محلی توسط عوامل کلیدی

(در این مرحله فقط شریانهای حیاتی رامورد بررسی قرار می دهیم)

۲-بازدید بصری یامستقیم

(در این مرحله پرواز برروی منطقه آسیب دیده توسط متخصصین جهت برآورد سریع تخریب منطقه صورت می گیرد.)

ب) مرحله بعداز بحران

۱-نظارت ،کنترل سلامتی موارد بهداشتی

۲-ویژگیهای خاص جمعیت آسیب دیده

۳-ارزیابی جزئی بخشهای حیاتی (آب ،برق،گاز ،مخابرات و راههای مواصلاتی)

۴-مصاحبه با منابع خبری دولتی و غیر دولتی

۵- نظارت مستمر با بازدید های نامنظم همراه با نظر سنجی

ج) مرحله بازتوانی به بعد

۱- گزارش دهی روتین و نظارت مستمر

۲-دریافت و مدیریت داده ها

با توجه به مواردی که در خصوص جمع آوری داده ها ذکر شد می توان به طور خلاصه روش اصلی جمع آوری داده ها را به چهار روش تقسیم نمود:

۱-بازنگری اطلاعات موجود

۲-بازدید حضوری از منطقه

۳-مصاحبه با خبرسازان اصلی یا کلیدی (مسئولین روستا،مدیر ادارات،پزشکان و افراد محلی )

۴-بررسی سریع

نکات مهم وکلیدی در مراحل جمع آوری داده ها و تجزیه وتحلیل آنها در فرایند ارزیابی:

۱- تصویر فوری از واقعیت

۲-اطلاعات با گذشت زمان تغییر می کند

۳-اطلاعات با گذشت زمان اهمیت خود را از دست می دهد

۴-تنها در صورت سیستم  گزارش دهی مهم است

۵-ازقبل مشخص باشد چه کسی چه داده هایی در چه محلی و چه زمانی جمع آوری می نماید و چه چیزی رابه چه کسی گزارش میدهد(آمادگی)

۶- نحوه تجزیه وتحلیل مشخص باشد

۷-دارای شاخص ها و استانداردهای مشخصی باشد

۸-از دستورالعمل و واژه های مشخص پیروی می کند

۹-هدف اولویت در آن مشخص باشد

خصوصیات نتایج ارزیابی صحیح:

۱- واضح باشد

۲-به زبان ساده و قابل فهم باشد

۳-استاندارد شده باشد (چی -کجا و چه وقت)

۴-بصورت گسترده توزیع شود(در اختیار تمام ارگانهای تصمیم گیرنده و دخیل قرار گیرد)

انتخاب گروه ارزیاب و پیشرو:

۱- آشنایی با ناحیه بحران زده

۲-تجربه و آگاهیدر مورد نوع حادثه

۳-ویژگیهای شخصی و شایستگی های فردی(تحمل –انگیزه-سلامتی و توانایی-پذیرش محلی-ظرفیت کا گروهی)

۴-مهارت ها وظرفیت های تحلیلی خصوصا توانایی درک موقعیت

۵-توانایی برای تصمیم گیری صحیح در شرایطی که پراکندگی اطلاعات داریم

تجهیزات وامکانات گروه ارزیاب:

۱- در اختیار داشتن وسائل و تجهیزات و امکانات مخابراتی

۲-خودروی ویژه با راننده

۳-تجهیزات انفرادی نجات

۴- مواد غذایی فاسد نشدنی

۵- ابزارهای اندازه گیری (قطب نما- GPSو......)

۶-دوربین

۷-پوشش ویژه برای شرایط جوی نامناسب

۸-بانک اطلاعات مشترک وواحد

منابع کسب اطلاعات توسط گروه ارزیاب:

۱-اشخاص محلی شامل بزرگسالان ونوجوانان حتی کودکان در مواقع اضطرار

۲-سازمانها ونهادهای محلی و منطقه ای

۳-مستنداتی از سوابق (جمعیت ،تعدادخانوار،زن و مرد وکودک)

۴-مشاهده مستقیم (در مشاهده مستقیم ضریب افزایش موفقیت رابالاتر میرود)

عوامل موثر در موفقیت ارزیابی:

۱- وجود سیستمی در جهت ضبط ونگهداری و گردآوری و ارزشیابی اطلاعات

۲-توجه به تغییر نیاز ها و منابع در مدت زمان پس از سانحه

۳-معین بودن مسئول گرد آوری و هماهنگی

۴-داشتن صلاحیت ،مهارت و توانمندی مسئول گردآوری

۵-هدفدار بودن گردآوری اطلاعات

۶-مورد مشورت واقع شدن بازماندگان

اولویت های متداول ارزیابی:

۱-ارتباطات                     

 ۲-منابع آب آشامیدنی                   

۳- نیروی برق و روشنایی           

۴- شبکه راهها ونقاط مهم و مسدود شده

۵-سیستمهای فاضلاب

۶-منابع تامین غذای اضطراری

۷-منابع تامین اسکان اضطراری

۸-منابع تامین بهداشت ودرمان

خطرپذیری:

میزان خسارات مورد انتظار از یک مخاطره طبیعی مشخص که در آن عناصر در معرض خطر معینیدر طول زمان معلوم قرار داشته باشند خطرپذیری نامیده می شود.

براساس تعریف سازمان ملل متحد ،عناصر در معرض خطر شامل :عناصر اقتصادی ،افرادی که جانشان رااز دست می دهند و وسعت خسارات مادی به داریی ها و متعلقات مردم می باشند.

در این میان وظیفه اصلی مدیریت خطرپذیری نه تنها تخمین بزرگی یک خطر ویژه ،بلکه ارزیابی میزان اهمیت و مسئاله آفرینی آن برای جامعه می باشد .

فرایند مدیریت خطرپذیری:

الف)ارزیابی خطرپذیری: شامل بررسی علمی و کمی داده ها و شناخت فرایند های مربوطه.

ب)ارزشیابی خطرپذیری:شامل تبیین اثرات اجتماعی وسیاسی انواع مخاطرات می باشد.

پیش بینی خطرات ناشی از سیلاب های کوچک وزلزله های خفیف آسان تر از فاجعه های بزرگ می باشند زیرا تحلیل این قبیل وقایع نیازمند وجود اطلاعات فراوان است.پیش بینی احتمال رخداد یک خشکسالی بدلیل سابقه تاریخی ان به مراتب سهل تر از مخاطراتی است که به صورت غیر مترقبه (مانند زلزله یا انفجار هسته ای ) اتفاق می افتد .به دلیل فقدان اطلاعات آماری ،احتمال

پیش بینی آنها در زمان وقوع امکان پذیر نیست .

ارزیابی آسیب پذیری:

ارزیابی آسیب پذیری فرایند برآورد آسیب پذیری در مخاطرات بالقوه است که از دو طریق حاصل می شود :

۱-شناسایی عناصر در معرض خطر در مخاطرات خاص

۲- تحلیل و ریشه یابی علل وچگونگی قرار گرفتن عناصر مزبور در خطر

به طورکلی آسیب پذیری در سه طبقه بندی مورد بررسی قرار می گیرد.

۱- کالبدی/مادی

۲- اجتماعی/سازمانی

۳-انگیزشی/علاقه ای

آسیب پذیری کالبدی /مادی

-شناخت موقعیت جامعه درمعرض سانحه ،خانه ها ،اراضی کشاورزی ،زیر ساخت ها ،خدمات اساسی و غیره

-معیشت های غیر امن

-منابع در معرض خطر معیشتی

- فقدان دسترسی و کنترل مبانی تولید (زمین ،مزرعه ، احشام ،سرمایه ها و غیره)

-وابستگی به اخذ وام وربا خواری

- فقدان مکانیزم های خود کفایی اقتصادی

-فقدان خدمات زیر بنایی از قبیل : آموزش ،بهداشت ،آب آشامیدنی سالم ،سرپناه ،نظافت،راهها ،برق،مخابرات و غیره

- درصد بالای مرگ ومیر ،سوء تغذیه ، وقوع فراوان سوانح ،ظرفیت ناکافی نگهداری

- بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی

- قرارگرفتن در معرض منازعات مانند: جنگ ،درگیریهای قومی و آشوب های داخلی 

آسیب پذیری اجتماعی /سازمانی

-ساختار ناپایدار خانواده و خویشاوندی

-فقدان نهادهای اجتماعی و رهبریت

-تصمیم گیریهای غیر اصولی و عدم حضور مردم و گروههای اجتماعی در تصمیم گیریها

-مشارکت های غیر برابردر مقولات اجتماعی

-شایعه پراکنی،جدایی طلبی و منازعات : قومی،مذهبی، طبقاتی،عقیدتی و غیره

- عدم رعایت عدالت در فرایند رهبریت سیاسی جامعه

-فقدان نهاد ها و سازمان های مردمی و غیر دولتی

-عدم ارتباط با دولت و ساختارهای اجرایی اداری

-منزوی شدن از جامعه جهانی

آسیب پذیری انگیزشی/ علاقه ای

- بدبینی نسبت به اعمال هرگونه تغییر

-ناامیدی ،جبری گرایی،ناتوانی و وابستگی

-فقدان روحیه جنگدلی و نوآوری

-فقدان روحیه همکاری ،پایداری و همبستگی

-وجود اعتقادات منفی و عدم یکپارچگی و اتحاد

-عدم آگاهی از مخاطرات و پیامدهای آنها

-وابستگی به حمایت های خارجی (مادی و معنوی)

ارزیابی خسارت:

عبارتست از فرایند برآورد و تعیین تعداد مصدومان و مردگان ،خسارت وارد به اموال خصوصی وعمومی ،ساختمان ها و وضعیت تسهیلات و خدمات حیاتی مانند مراکز بهداشتی درمانی،ایستگاه پلیس و آتش نشانی ،شبکه های ارتباطات ،سیستم های آب و فاضلاب ،خدمات شهری و شبکه های حمل ونقل در اثر یک فاجعه طبیعی یا انسان ساخت.

از جانب دیگر تخمین خسارت نمایانگر مخاطرات ومیزان خسارات وارده در اثر وقوع یک سانحه وبر اساس اطلاعات پیشین و شناخت کافی از آن است .

ارزیابی خسارت مستلزم شرایط زیر است :

-طبقه بندی انواع ساختمان یا عناصر خطرزا

-تعریف خسارت و روش ارزیابی آن

- منحنی آسیب پذیری مرتبط با خسارت برای یک عنصر یا پارامتر و لرزش زمین

موارد عمومی که در ارزیابی خسارت لازم الاجرایند عبارتند از:

      -شناسایی ساختمانهای سازمانها و نهادهای نزدیک به محل جهت ارزیابی خسارت از سطح روستا تا سطح استان با توجه به        تاثیر زیاد آنها در ناحیه خسارت دیده

-افراد مسئول ارزیابی خسارت بایستی حرفه ای ، صادق و آشنا به محل باشند

 -فرم های مورد استفاده در آمارهای ارزیابی می بایست با مقررات موجود تناقض و ناهمگونی نداشته باشد.

 -قیمت واحد جهت بر آورد مالی خسارت می بایست با مقررات موجود تناقض و ناهمگونی نداشته باشد.

پنج دلیل اصلی برای ارزیابی دقیق خسارت :

 ۱-یافتن اطلاعات از شرایط اضطراری واقع شده /سانحه حادث شده

۲-کمک به تصمیم گیری موثر

۳-امکان اولویت بندی  منابع محدود موجود برای تخصیص

۴-پاسخگویی به تقاضا

۵-قادر ساختن جامعه به ارائه کمک دقیق و سریع

روش شناسایی ارزیابی خسارت

۱-قبل از وقوع سانحه

۲-حین وقوع سانحه

۳-پس از سانحه

قبل از وقوع سانحه :

-جمع آوری داده های اجتماعی –اقتصادی در نواحی

-آماده سازی فرم های لازم فرایند ارزیابی خسارت و ارزیابی نیازها

در حین وقوع سانحه:

۱-ارائه گزارش فوری تغییرات در نواحی آسیب دیده به مقام مسئول قبل از جمع آوری داده های خسارت

۲-جمع آوری داده های خسارت از طریق مراجعه به عامه مردم ،رهبران گروههای عملیاتی (درصورت امکان)و گزارشات بدست آمده در تمام سطوح

۳-تحلیل داده های جمع آوری شده از طریق انجام آنالیز و مقایسه باداده های موجود قبل از سانحه

پس از سانحه:

۱-ادامه جمع آوری داده ها و تکمیل آنها ،تحلیل وگزارش نهایی به مقامات مسئول

انواع خسارات وارده ناشی از سانحه:

۱- خسارات جانی

۲- خسارات به اموال و اثاثیه مردم

۳-خسارت به سازه ها و ساختمانها اعم از مسکونی- اداری –آموزشی و تجاری

۴- خسارت به اقتصاد جامعه آسیب دیده(ارزش بورس- نابسامانی بازارو......)

۵-خسارت به اراضی کشاورزی

۶-خسارت به بخش صنعت

۷- خسارات شریانهای حیاتی  جاده ها و .....

۸- خسارت به بخش حمل ونقل (زمینی – هوایی و دریایی)

و...............

روشهای ارزیابی خسارت:

۱- روش سرشماری

۲-روش نمونه گیری

-روش سرشماری : بسیار زمان بر-پرهزینه وازنظراجرا مشکلدارودارای سرعت کم است.

-روش نمونه گیری : در مراحل حاد به عنوان روشی کم هزینه ،سریع و با دقت زیاد و خطای کم استفاده می شود.

تعریف گزارش:

به نوشته ای گفته می شود که کلیه اطلاعات مورد نظر در رابطه با حوادث،وقایع،رویداد،همایش وغیره توسط افراد مطلع وکاردان به روی کاغذ آورده می شود.

گزارش خوب چه گزارشی است:گزارشی که بدون غرض ورزی وکامل وبدون دخالت نظر شخصی نوشته شود و واقعی وصحیح وکامل باشد.

چگونگی تهیه گزارش:

تهیه گزارش به دوصورت انجام می شود: ۱-  استفاده از پرسشنامه ۲- تهیه گزارش میدانی

استفاده از پرسشنامه :

در این روش سوالات در مورد موضوع تحقیق وگزارش به افراد داده می شود وپس ازجمع آوری پرسشنامه ها و همچنین آنالیز آنها به یک جمع بندی کلی میرسد.

گزارش میدانی :

در این روش شخص تحقیق کننده یا گزارش نویس ،گزارشات مورد نیاز را از افراد مطلع و آگاه وبالغ جمع آوری نموده وبه یک جمع بندی کلی میرسد.

چگونگی تهیه گزارش در حوادث:

بهترین روش برای تهیه گزارش در حوادث روش گزارش میدانی است که وارد منظقه حادثه می شویم واطلاعات مورد نیازراجمع آوری می کنیم وبهترین کسانی که می توانیم اطلاعاتی را درمورد منطقه حادثه و افراد اسیب دیده از آنها کسب کنیم در درجه اول اقوام و آشنایان-همسایگان –شوراها- دهیاران و ریش سفیدان محل می باشند.

فایده گزارش نویسی:

فایده و هدف گزارش نویسی رساندن اطلاعات و پیام است به خواننده و مهم این است که نویسنده گزارش قادر باشد تصویری روشن از فکروهدف خود رادر ذهن خواننده ترسیم کند.